ก่อสร้างไม่ถูกต้องตามหลักวิชา ฟ้องเรียกค่าเสียหายได้หรือไม่

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 3098/2529

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยว่าจ้างให้โจทก์ก่อสร้างรั้วคอนกรีตรอบที่ดินของจำเลยให้โจทก์เป็นผู้ออกค่าใช้จ่ายในการก่อสร้างทั้งหมดตามที่จำเลยต้องการโจทก์ลงมือก่อสร้างด้านทิศตะวันตกและทิศเหนือเสร็จ จำเลยจ่ายค่าจ้างให้บางส่วน จากนั้นจึงก่อสร้างด้านทิศตะวันออก ขณะก่อสร้างจำเลยจ้างบุคคลอื่นนำดินมาถมภายในบริเวณรั้วที่โจทก์ก่อสร้างเพื่อยกระดับดินให้สูงขึ้น และนำรถแทรกเตอร์มาบดอันดินให้แน่น เป็นการเพิ่มน้ำหนักแรงอัดให้รั้วรับน้ำหนักมากขึ้นเกินปกติ รั้วจึงพังล้มลงอันเป็นความผิดของจำเลยขอให้จำเลยจ่ายค่าจ้างซึ่งยังค้างอยู่ให้แก่โจทก์

จำเลยขาดนัดยื่นคำให้การ

ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้องโจทก์

โจทก์อุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า การก่อสร้างรั้วแสดงให้เห็นได้ชัดว่าโจทก์สร้างไม่ถูกต้องตามหลักวิชา จึงเป็นเหตุให้รั้วล้ม มิใช่เป็นเพราะจำเลยนำดินไปอัดถมเห็นได้ว่าโจทก์สร้างรั้วไม่สมประโยชน์ในทางการที่จ้างของจำเลย แม้โจทก์จะอ้างว่าจำเลยรับมอบงานบางส่วนและจ่ายค่าจ้างให้โจทก์ ถือว่าโจทก์ทำงานให้จนเสร็จเรียบร้อยตามทางการที่จ้างแล้วนั้น แต่โจทก์ก็หาหลุดพ้นจากความรับผิดไม่ เพราะตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา ๖๐๐ โจทก์ยังต้องรับผิดแก่จำเลยจากงานที่ทำชำรุดบกพร่องตามที่ปรากฏขึ้นภายในหนึ่งปีนับแต่วันส่งมอบ เมื่อความชำรุดบกพร่องเกิดจากการกระทำของโจทก์เอง จำเลยจึงหาต้องรับผิดแก่โจทก์ดังฟ้องไม่

พิพากษายืน

สรุป

โจทก์รับจ้างสร้างรั้ว แต่สร้างไม่ถูกต้องตามหลักวิชา เป็นเหตุให้รั้วพังล้มลง แม้โจทก์จะอ้างว่า จำเลยรับมอบงานบางส่วนและจ่ายค่าจ้างให้โจทก์ ถือว่าโจทก์ทำงานให้จนเสร็จเรียบร้อยตามทางการจ้างแล้วนั้น โจทก์ก็หาหลุดพ้นจากความรับผิดไม่เพราะตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 600 โจทก์ยังต้องรับผิดแก่จำเลยจากงานที่ชำรุดบกพร่องตามที่ปรากฏขึ้นภายในหนึ่งปีนับแต่วันส่งมอบ